1/2023
Zastanawiające jest, że w treści katechizmowych sześciu prawd wiary, których uczyliśmy się w dzieciństwie, nie ma mowy o Bożym miłosierdziu, podkreśla się natomiast, że Bóg jest sędzią sprawiedliwym.
Nawet obszerny Katechizm Kościoła Katolickiego, opublikowany w r. 1992 (wydanie polskie ukazało się w r. 1994) zawiera jedynie kilka wzmianek na temat miłosierdzia Boga, przy okazji omawiania innych tematów do‑ tyczących naszej wiary. Bardziej powszechne zainteresowanie tematem miłosierdzia Bożego jest niewątpliwie pokłosiem objawień, jakie otrzymała i zapisała w swym dzienniczku św. Faustyna Kowalska, jak również jednej z pierwszych encyklik papieża Jana Pawła II – Dives in misericordia, czy wreszcie nauczania obecnego papieża Franciszka, który często powtarza, że „Bóg nigdy nie męczy się przebaczaniem nam”. Pan Bóg Wielu spośród czytelników może nie wiedzieć, że popularne w języku kościelnym określenie Pan Bóg, którym posługujemy się na co dzień, a które pojawia się w Piśmie Świętym już w drugim rozdziale Księgi Rodzaju, jest przekładem hebrajskiego wyrażenia „Adonaj Elohim”, stanowiącego połączenie dwóch najczęściej używanych w Biblii imion Boga, w którym Adonaj (‘mój Pan’) zastąpiło pierwotne słowo Jahwe (którego nie wolno było wymawiać Żydom ze względu na szacunek). To połączenie dwóch imion Boga występuje w Biblii tak często, że stało się ono przedmiotem zainteresowania najstarszych komentatorów Słowa Bożego, czyli żydowskich rabinów. Doszli oni do wniosku, że dwa imiona oznaczają dwie zasadnicze prerogatywy Boga Izraela, a mianowicie sprawiedliwość i miłosierdzie. Cecha sprawiedliwości zawarta jest w imieniu Elohim (tłumaczone przez rabinów jako Najwyższy), natomiast imię Jahwe (czyli Adonaj – „mój Pan”) wyraża aspekt miłosierdzia.
