1/2021
Kościół – kiedy myślę – wówczas staje mi przed oczyma Apostoł Paweł, kiedy pisze swój pierwszy list do… – nie, nie do Koryntian – on pisze list do „Kościoła Bożego, który jest w Koryncie”. Apostoł pisze list do chrześcijan mieszkających i spotykających się „w” Koryncie jako „Kościół Boga żyjącego” (por. 1Tm 3,15). To „w” jest tu bardzo istotne.
Kościół Boży
Dzisiaj powszechnie mówi się o Kościele krakowskim, Kościele toruńskim, wrocławskim, itd. Nawet biskupi tak mówią. Paweł nie posługuje się nigdy określeniem „Kościół koryncki”, ale „Kościół w Koryncie”. Kościół nie jest koryncki, krakowski, wrocławski czy lubelski. Kościół zawsze jest i będzie Boży i ten Boży Kościół żyje i rozwija się w Koryncie, w Krakowie, czy Wiedniu. Kościół należy do Boga, ponieważ On go „nabył własną krwią” (Dz 20,28). Kościół jest czymś całkowicie niezależnym, nie jest częścią jakiejś większej społeczności – jest zawsze sobą, czyli Kościołem Bożym, Chrystusowym, nie należy do tego świata, chociaż jest na tym świecie, należy do innego wymiaru rzeczywistości, chociaż oddziaływuje na „ten świat”. Jest „zaczynem” innego świata na „tym świecie”, przedsmakiem Niebiańskiego Jeruzalem. Kościół, będąc na świecie,jest „poza” i „ponad” tym światem.
Rola Boża
Kościół – kiedy myślę – wówczas przypomina mi się, co napisał Apostoł Paweł do Kościoła Bożego w Koryncie: że jest on uprawną rolą Bożą (1Kor 3,9). Rola to grunt, na którym wyrastają rośliny, kwiaty, zboża. Rola to podstawa życia, które rośnie i rozwija się. Ale, aby na roli wyrosły rośliny, trzeba ją uprawiać: przede wszystkim nawadniać.
